समर लभ पढेपछि.......

एक दिन विहानै पत्रिका पढ्दै थिए । पत्रिकामा भर्खरै प्रकाशित भएको कितावको विज्ञापन छापिएको रहेछ, कितावको नाम थियो 'समर लभ' । नाममै लभ आएपछि यसभित्र मायाप्रेमका कुराहरु समेटिएकाछन भनेर सरसर्ती वझ्न मलाइ गाह्रो भएन । अनि साप्ताहिक पत्रिकाहका केही पानामा यस पुस्तकका अंशले पनि स्थान पायो । सरसर्ती पत्रिका अंशहरु पढेपछि मलाइ पनि पुस्तक पढ्न मन लागीरहेको थियो तर मेसोमेलो मिलिरहेको थिएन । यहीविचमा स्रष्टा अभियान धादिङले धादिङवेशीमा यसका लेखक र प्रकाशकसंगको साक्षात्कार कार्यक्रम राख्यो । म पनि सहभागी भए । कार्यक्रममा समर लभका कितावका वारेमा राम्रा र रमाइलाकुराहरु धेरै आए त्यसपछि भने मलाइ पुस्तक नपढिरहन सकिन ।
सवै पढिसकेपछि केही लेख्न मन लाग्यो । कथामा जसरी अतीतको इन्ट्री राखिएको छ त्यो भन्दा विपरीत रुपमा राखिएको सायाको इन्ट्रिले सुरुमा नै निकै रोमान्चित तुल्यायो मलाइ । कथामा सायाको सस्पेन्स इन्ट्रि साहै राम्रो लाग्यो । कथा काल्पनिक हो कि ययार्थ हो त्यो अहिलेसम्म मैले वुझन सकीरहेको छैन तर सवै कथा पढिसकेपछि भने मलाइ के लाग्यो भने, यो पुस्तक न अरु पुस्तकको सौता वन्न आयो र न अव कसैको सौता नै वन्नेछ ( भन्न खोजेको रोमान्चक प्रेम र दुःख दायी विछोडका कुरा समेटिएको पुस्तक यो नै हो र अव अर्को पनि आउने छैन ) । 

सभर लभ पढेर आधाआधी पुग्दा सायाले अतीतलाइ गरेको माया देखेर इष्र्या पनि भयो अनि मनमनै सोचेँ पनि, मेरी हुनेवाली प्रेमिकाको नाम जे भएपनि उसलाइ साया नामले सम्वोधन गरु किनकी साया शव्दमा नै मायोको भण्डार छ तर समर लभ पढिसकेपछि साया शव्दलाइ म मात्रै हैन मेरो सात पुस्ताले पनि