गाउ घरको सम्झना

कसलाइ मन लाग्दो होला जन्म ठाउ छोडन
वाध्यतामा परेपछि पर्दो रैछ पाइला मोड्न

कोप्या, भीरखेत, चौँडिला, वाझो भाको धेरै भयो
डुम्रिवोटे र तिलिङगेले पानी नपाइ वर्खा गयो

पारीपटि र मासवारीमा गन्दे फुलेर ढाक्या छरे
टिप्ने मान्छे कोही छैनन कोदो वोटमै पाक्या छरे

घरमा पनि आमा सधै मेरै वाटो हेर्ने
उनको पनि धोको थियो नयाँ चोली फेर्ने 

गाइवाख्रा नि नास्रिसके हवाँ म्या गर्छन अरे
मेरो गोठालो कता गयो भन्दै आँखा तर्छन अरे

धेरै आसु वगिसक्यो गाउ घरको सम्झनामा
अव त गाउ फर्कि आउ भनिराछिन आमा

कति वस्नु गाउ घर सम्झी जान्छु वरु उतै
खनी खोस्री पाखोवारी सुन फलाउछु जताततै